bu düşünceyi aşacak yalnızlık duymayacağım günler, haftalar, aylar ve yıllar geçti
şimdi yok gibisin
bir kenardasın
çok uzaklara düştün çünkü zamanın hızına ayak
uyduramadın soldun ve yorganın ayaklarını örtemiyor artık
yok gibisin
yorgunum de sonra
Neden
Gösteriyor ve gülümsüyor
göz göze geldiklerinde
cılız bir heyecan mı
kapılıyor içini:mutluluk
vermediğini şimdi daha iyi anlıyor
falan adam, farelerle ortaklaşa ekmek yese de
mutlu ama şimdiye dek yalnızlık çekti
Velhasıl burası bir kümesi andırıyor
Bakışların altında ezilmek ne acı
İsmim söylendiğinde diyeceklerini unuttun
YAŞADIĞIM MAHALLE DOĞUKENT
DOĞUKENT'İN MABEDİ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder