8 MAYIS 2009, CUMA
Doğukent Camiinde vaiz öyle güzel konulara değindi ki..... bir çokları önceden bildiğim ama üzerinde titremediğim, düşünmediğim konulardı.
Dua ve beddua üzerinde durması insanın içini titretiyor.
Özetle şöyle: Çok şükür diyor vaiz şehrimizde beddua olumlu yönüyle ele alınıyor. Yani dualaştırılmış zamanla. Ciğeri dükülesice yerine; ciğeri dökülmeyesice, ocağı sönesice yerine; ocağı yanasıca, işi ratgelmeyesice yerine; işi rast gelesice.... deniyor.
Eğer bu kelimeler aslı gibi söylense ne olurdu? Örnegin, "ciğeri yanasıca" der anne oğluna. Oğlunun ciğeri yanarsa kendinin ciğeri yanmaz mı? Sonra kulun mazereti kalmaz. Yani, "Rabbim neden oğlumun ve benim ciğerimi yaktın!" diyemez. Keza kul istedi, Allah'ta verdi.
