Bu Blogda Ara

30 Aralık 2011 Cuma

şükrediyor


 


31 Mayıs 2009

Bir ihtiyarla beraber yürüdük. Yürümesi ağırdı. Zaman zaman onu bekledim. Yine de benden gerilerde kalıyordu.
Güzel düşünceleri vardı.
20 yıl önce emekli olmuş. Bir sene önce de çalışmayı bırakmış. 120 metre karelik evi ortaklıkmış. Evet yanlış yazmadım, ortaklıkmış. Ama bu ortak olma güzel bir ortak olma. Kızı ile birlikte aidat ödüyorlarmış. Ne güzel değil mi? Belki güzel, belki değil. Benimseyen olur veya olmaz demek istedim.
Sonra kızının nüfusunu sordum. Altı kişilermiş.
"Güzel dedim. 2'de siz, eder 8."
"Hayır, dedi ihtiyar, yakın zamana kadar böyle idi ama şimdi değil."
Beni bir düşüncedir bürüdü. Tufaflaştım.
Sonra ekledi:
"Bir de gelin getirdik. Yani torunumu evlendirdik."
"Torunun kaç yaşında?"
"Askerden yeni geldi."
"Çalışıyor mu? "
"Yeni işe başladı."
"Maaşı nasıl?"
"Çok iyi değil."
"Çok ta kötü değil demek istiyorsun."
"400 olsaydı bari."
"Daha mı az. "
"300"

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder